در سال‌های اخیر، تحقیقات در زمینه تأثیرات مصرف مواد مختلف بر سلامت و پیری بدن به طور قابل توجهی افزایش یافته است. یکی از این موارد که توجه زیادی را به خود جلب کرده، THC، ماده اصلی موجود در گل‌های ماریجوانا است. در گذشته در مورد اثرات مفید و مضر ماریجوانا بر مغز و بدن مطالبی ارائه دادیم اما در این مطلب به تحقیق جدید انجام شده در این زمنیه می پردازیم. مطالعه اخیر منتشرشده در مجله Pharmacology and Translational Science، به بررسی تأثیرات طولانی‌مدت مصرف THC بر مغز و پیری پرداخت و نتایج جالبی را به همراه داشت. این تحقیق جدید نشان می‌دهد که مصرف دوزهای کم THC ممکن است به بهبود عملکرد شناختی و افزایش تولید پروتئین‌های سیناپسی در مغز کمک کند و حتی اثرات ضد پیری داشته باشد. در این مقاله، به بررسی جزئیات این مطالعه و تأثیرات آن بر عملکرد مغز و پیری پرداخته خواهد شد.
تحقیقات جدید درباره تأثیرات طولانی‌مدت THC و ضد پیری
تحقیقات جدیدی که اخیراً در مجله Pharmacology and Translational Science منتشر شده، نشان می‌دهد که مصرف طولانی‌مدت دوزهای کم از THC (ماده اصلی ماریجوانا) ممکن است راهی برای ساخت یک داروی ضد پیری باشد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهند که موش‌هایی که دوزهای کمی از THC دریافت کرده‌اند، نشانه‌هایی از افزایش انرژی و تولید پروتئین‌های سیناپسی را نشان داده‌اند.
تحقیق جدید، که با حمایت مالی سازمان دولتی آلمان انجام شده، گزارش می‌دهد که مصرف دوزهای کم THC تأثیرات ضد پیری بر مغز دارد و می‌تواند توانایی‌های شناختی و تراکم سیناپس‌ها را در موش‌های مسن بهبود بخشد. در این مطالعه، تأثیر THC بر فعالیت پروتئین mTOR بررسی شد. این پروتئین نقش کلیدی در فرآیندهای حیاتی مانند رشد، تکثیر سلولی، سنتز پروتئین، و متابولیسم انرژی دارد. استفاده از THC در موش‌ها باعث افزایش تولید پروتئین‌هایی شده که به تشکیل و ترمیم سیناپس‌ها کمک می‌کنند. همچنین، فعالیت متابولیک در هیپوکامپ، ناحیه‌ای از مغز مرتبط با یادگیری و حافظه، در موش‌های مسن که THC دریافت کرده بودند، افزایش یافت.
خارج از مغز، THC به نظر می‌رسد که اثرات ضد پیری دیگری نیز ایجاد کند. بافت چربی در موش‌های مسن که THC دریافت کرده‌اند، کاهش در فعالیت mTOR و افزایش در اسیدهای چرب و مواد دیگر که به مقابله با پیری کمک می‌کنند، نشان داد. بارزترین تفاوت‌ها در فعالیت مغز حدود دو هفته پس از شروع مطالعه ظاهر شد و این اثرات در پایان دوره ۲۸ روزه به اوج خود رسید.
آندراس بیلکی-گورزو، از موسسه روان‌پزشکی مولکولی در UKB و محقق دانشگاه بن، در بیانیه‌ای گفت: “ما دریافتیم که درمان طولانی‌مدت با THC ابتدا با افزایش انرژی و تولید پروتئین‌های سیناپسی در مغز، اثرات تقویت‌کننده بر شناخت دارد و سپس با کاهش فعالیت mTOR و فرآیندهای متابولیک، اثرات ضد پیری ایجاد می‌کند.” او افزود: “مطالعه ما نشان می‌دهد که تأثیر دوگانه بر فعالیت mTOR و متابولوم می‌تواند به پایه‌گذاری داروی مؤثر ضد پیری و تقویت‌کننده شناخت کمک کند.”
مطالعات پیشین و تأثیرات THC بر عملکرد مغز
این یافته‌ها با تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۷ در مجله Nature منتشر شد، که تأثیرات THC وابسته به سن بر عملکرد مغز را بررسی کرده بود، همسو است. گزارشی که در مجله CNS Drugs منتشر شده، نشان داد که هیچ مدرکی مبنی بر اختلال در عملکرد شناختی ناشی از مصرف THC یافت نشده است.
گزارش دیگری که سال گذشته منتشر شد و از داده‌های داروخانه‌های ماریجوانا استفاده کرده بود، نشان داد که بیماران سرطانی گزارش کرده‌اند که مصرف ماریجوانا پزشکی توانایی تفکر آنها را بهبود داده و همچنین به مدیریت و تحمل درد کمک کرده است.
یک مطالعه جداگانه بر روی نوجوانان و جوانان در معرض خطر ابتلا به اختلالات روانی نشان داد که استفاده منظم از ماریجوانا در طول دو سال، موجب بروز زودهنگام علائم روان‌پریشی نمی‌شود. این مطالعه همچنین بهبود مختصری در عملکرد شناختی و کاهش مصرف داروهای دیگر را نشان داد.
نویسندگان این مطالعه نوشته‌اند: “نوجوانان در معرض خطر که به طور مداوم از کانابیس استفاده می‌کردند، نسبت به افرادی که از این ماده استفاده نمی‌کردند، عملکرد نوروبیولوژیکی و اجتماعی بهتری داشتند و استفاده از داروهای دیگر کاهش یافت.” آنها اضافه کردند: “به طور شگفت‌انگیز، علائم بالینی در طول زمان با وجود کاهش مصرف داروها، بهبود یافت.”
مطالعه‌ای که اخیراً توسط American Medical Association (AMA) منتشر شده و به داده‌های بیش از ۶۳ میلیون بیمه‌شده بهداشتی پرداخته است، نشان داد که در ایالت‌هایی که ماریجوانا قانونی شده، نسبت به ایالت‌هایی که همچنان آن را جرم می‌دانند، “افزایش معناداری در تشخیص‌های مرتبط با روان‌پریشی” مشاهده نمی‌شود.
مطالب دیگه‌ای که ممکنه برات جذاب باشه
