دکتر آلبرت هافمن (Albert Hofmann) یک شیمی‌دان سوئیسی بود که به عنوان کاشف ال‌اس‌دی (LSD) شناخته می‌شود. او در تاریخ ۱۱ ژانویه ۱۹۰۶ در شهر بادن، سوئیس به دنیا آمد و در تاریخ ۲۹ آوریل ۲۰۰۸ درگذشت. هافمن بیشتر به خاطر کشف و تحقیقاتش روی داروی ال‌اس‌دی، که به عنوان یکی از مشهورترین مواد سایکدلیک ها شناخته می‌شود، معروف است.
تحصیلات و فعالیت‌های اولیه
هافمن در دانشگاه زوریخ در رشته شیمی تحصیل کرد و در سال ۱۹۲۹ فارغ‌التحصیل شد. او در رشته شیمی با تمرکز بر تحقیق روی مواد طبیعی و شیمی ترکیبات دارویی دکترای خود را به پایان رساند. پس از فارغ‌التحصیلی، به شرکت داروسازی ساندوز (که اکنون به نام نووارتیس شناخته می‌شود) پیوست، جایی که کار خود را در بخش تحقیق و توسعه بر روی آلکالوئیدهای گیاهی آغاز کرد.
کشف ال‌اس‌دی | LSD
در سال ۱۹۳۸، هافمن موفق به سنتز ماده‌ای به نام دی‌اتیل‌آمید اسید لایزرژیک یا LSD شد که از آلکالوئیدهای موجود در قارچ ارگوت (نوعی قارچ که روی گندم رشد می‌کند) استخراج شده بود. در ابتدا، این ماده به عنوان یک داروی ممکن برای تحریک گردش خون و سیستم تنفسی مورد بررسی قرار گرفت، اما در ابتدا توجه زیادی به آن نشد و آزمایش‌ها متوقف شدند.
پنج سال بعد، در ۱۹ آوریل ۱۹۴۳، هافمن به طور تصادفی متوجه اثرات سایکدلیک ال‌اس‌دی شد. او تصمیم گرفت ماده‌ای که پیش‌تر سنتز کرده بود را دوباره بررسی کند و در حین کار با آن، به صورت تصادفی مقداری از آن را جذب کرد و تغییرات ذهنی عمیقی را تجربه کرد. این روز به عنوان “روز دوچرخه‌سواری” معروف است، زیرا هافمن پس از این تجربه، برای بازگشت به خانه از دوچرخه استفاده کرد و در مسیر به شدت تحت تأثیر اثرات ماده بود.
داستان روز دوچرخه‌سواری
در روز ۱۹ آوریل ۱۹۴۳، هافمن تصمیم گرفت که ماده‌ای که قبلاً سنتز کرده بود، یعنی ال‌اس‌دی-۲۵، را دوباره بررسی کند. او به صورت عمدی مقدار بسیار کوچکی (۲۵۰ میکروگرم) از ال‌اس‌دی را مصرف کرد تا اثرات آن را بهتر درک کند، زیرا در آزمایش‌های قبلی دوزهای پایین‌تری را به‌کار برده بود.
هافمن در آن زمان نمی‌دانست که این دوز بسیار بالایی برای یک ماده بسیار قوی مثل ال‌اس‌دی است. تنها چند دقیقه پس از مصرف، او متوجه تغییرات عمیق در ادراک و حس‌های خود شد. او احساس کرد که محیط اطرافش به طرز شگفت‌انگیزی تغییر کرده و رنگ‌ها و اشکال به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.
با توجه به اینکه دفتر کار هافمن در شرکت ساندوز با خانه‌اش فاصله داشت و در آن زمان حمل و نقل موتوری به دلیل محدودیت‌های دوران جنگ جهانی دوم به راحتی در دسترس نبود، هافمن با دوچرخه به سمت خانه‌اش حرکت کرد. این سفر به یک تجربه بسیار عجیب و هیجان‌انگیز تبدیل شد؛ او توصیف کرد که چگونه درختان به نظر می‌آمد که در حال حرکت هستند، خیابان‌ها موج می‌زدند و همه چیز اطرافش به نظر زنده و متحرک می‌آمد.
در طول این مسیر، او همزمان با ترس و هیجان ناشی از تجربه‌اش، تغییرات مختلفی را در بدن خود حس کرد؛ مثلاً احساس کرد که نمی‌تواند به درستی حرکت کند و در عین حال آگاهی‌اش از محیط اطراف به طرز فوق‌العاده‌ای افزایش یافته بود. هنگامی که به خانه رسید، پرستارش که از او مراقبت می‌کرد، به او شیر داد تا اثرات ال‌اس‌دی را کاهش دهد. با این حال، هافمن همچنان تجربه‌هایی بسیار قوی از تغییرات حسی، هذیان‌ها و احساسات عجیب و غریب را داشت. برای اطلاعات بیشتر درباره این ماده و نحوه استفاده از آن مطلب نحوه استفاده از LSD را مطالعه کنید.
این تجربه یکی از اولین مصرف‌های آگاهانه و عمدی ال‌اس‌دی در تاریخ بود و به عنوان یک رویداد مهم در تاریخ سایکدلیک‌ها ثبت شد. روز دوچرخه‌سواری به یک روز نمادین برای دوستداران و محققان مواد سایکدلیک تبدیل شد و هر ساله توسط علاقه‌مندان به فرهنگ سایکدلیک جشن گرفته می‌شود.
تأثیرات و فعالیت‌های بعدی
کشف ال‌اس‌دی تأثیر بزرگی بر علوم روانشناسی و پزشکی گذاشت. هافمن از طریق همکاری با روانشناسان و روان‌پزشکان به بررسی کاربردهای درمانی و روان‌شناختی ال‌اس‌دی پرداخت. او امیدوار بود که این ماده بتواند به عنوان ابزاری برای درمان بیماری‌های روانی مانند افسردگی و اعتیاد به الکل استفاده شود.
دیدگاه‌ها و تألیفات
هافمن معتقد بود که ال‌اس‌دی و دیگر مواد روان‌گردان می‌توانند راهی برای درک بهتر ذهن انسان و ارتباط با طبیعت فراهم کنند. او درباره خطرات و مزایای این مواد آگاهی زیادی داشت و تاکید می‌کرد که استفاده نادرست از آن‌ها می‌تواند به نتایج خطرناک منجر شود. او در کتاب “LSD: My Problem Child” تجربیات شخصی خود و نگرش‌هایش را درباره ال‌اس‌دی به اشتراک گذاشت.
هافمن بیش از یکصد مقاله و کتاب داره و در فهرست مجله دیلی‌تلگراف از جمله یکصد نابغه قرن شناخته شده. هافمن شخصا بارها از ال.اس.دی استفاده کرد و در اختیار بسیاری از دانشمندان و همکاران خود هم قرار داد.
همچنین دکتر هافمن اولین کسی بود که سیلوسایبین رو به عنوان ماده فعال قارچ‌های جادویی استخراج کرد. هافمن مخالف ممنوعیت سایکدلیک‌ها بود و بارها در سخنرانی های خودش به این موضوع اشاره کرد. دکتر هافمن در سال 2008 در سن 102 سالگی جهان ما رو ترک کردند.
ویدیویی از سخنرانی دکتر آلبرت هافمن درباره ال.اس.دی
