نتایج علمی در مورد ماشروم و سایکدلیک‌ها
دکتر ریک دابلین، متخصص روانشناسی و روان‌پزشکی، مدیر اجرایی و بنیانگذار انجمن مطالعات میان‌رشته‌ای روانگردان (MAPS) است. او در سال ۱۹۵۳ در یک خانواده یهودی محافظه‌کار در حومه شیکاگو متولد شد. دکتر دابلین در کالج جدید فلوریدا مدرک روانشناسی خود را دریافت کرد و دکترای خود را در زمینه سیاست عمومی از مدرسه کندی دانشگاه هاروارد دریافت کرد. پایان‌نامه کارشناسی او در کالج جدید فلوریدا ادامه آزمایش کلاسیک ۲۵ ساله جمعه خوب بود که پتانسیل داروهای روانگردان و سرعت تأثیر گزاری‌شان را ارزیابی می‌کرد. او همچنین سی و چهار سال مطالعه بعدی خود را در آزمایش زندان کنکورد تیموتی لیری انجام داد.
سایکدلیک‌ها و انقلاب سلامتی
انقلاب سایکدلیک‌ها به عنوان یکی از انقلاب‌های مهم در روان‌پزشکی شناخته می‌شود. این انقلاب در دهه ۱۹۵۰ میلادی با کشف داروهای سایکدلیک آغاز شد. این داروها شامل LSD، Psilocybin، DMT و مسکالین هستند. این داروها در طی قرن‌های متمادی به طور گسترده در مراسم مقدس و آیینی در فرهنگ‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گرفتند. استفاده گسترده از این داروها در اواخر دهه ۱۹۵۰ میلادی، به دلیل نتایج مثبت آنها در درمان اختلالات سومصرف الکل، افسردگی، اضطراب و بیماری‌های روان تنی، انقلابی در روان‌پزشکی و علوم اعصاب ایجاد کرد.
به طور کلی، اثرات سایکدلیک‌ها بر روی ذهن و مغز افراد به صورت 1) تأثیرات ادراكی، 2) تأثیرات شناختی و 3) تأثیرات عاطفی طبقه‌بندی می‌شوند. تأثیرات ادراکی شامل تشدید ادراکی، تحریف ادراکی، خطاهای ادراکی، تصویرسازی ذهنی، توهمات ابتدایی و توهمات پیچیده‌تر است. تأثیرات شناختی شامل افزایش خلاقیت، افزایش تمرکز و توجه، افزایش توانایی‌های شناختی و افزایش توانایی‌های حل مسئله است. تأثیرات عاطفی شامل افزایش احساسات مثبت، کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به نفس است.
نقش و تاثیر سایکدلیک‌ها در روند درمان بیماری‌های روانی
به دلیل ممنوعیت تحقیقات بر روی سایکدلیک ها جنبههای مثبت درمانی و روانشناسی این گیاهان و قارچ‌ها کنار گذاشته شده بود و اثرات مفید سایکدلیک‌ها ناشناخته باقی مانده بود. اما با تغییر شرایط و شروع تحقیقات جدید و بیشتر بر روی این داروها نتایج بسیار مثبتی در درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌های روانی مثل افسردگی مقاوم به درمان و اضطراب بعد از سانحه در سایکدلیک‌های مثل قارچ‌های سیلوسایبین دیده شد.
نتایج این تحقیقات و اطلاعات تجربی بدست آمده در زمینه استفاده درمانی از سایکدلیک‌ها تغییرات بزرگی در دیدگاه عمومی در مورد این گیاهان و قارچ‌ها به همراه داشته .
سایکدلیک‌ها به عنوان یکی از روش‌های درمانی در برخی از بیماری‌های روانی مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از بیماری‌هایی که می‌توانند با استفاده از سایکدلیک‌ها درمان شوند عبارتند از: افسردگی، اضطراب، اختلالات خوردن، اختلالات خواب، اختلالات خلقی، اختلالات وسواسی-اجباری، اختلالات مصرف مواد و اختلالات شخصیتی.
به هر حال، استفاده از سایکدلیک‌ها برای درمان بیماری‌های روانی، نیازمند مطالعات بیشتری است و باید توسط پزشکان و متخصصان روان‌پزشکی انجام شود.
مطالب مرتبط
یک نظر در “دیدگاه علم درباره سایکدلیک”
اگر دوباره قدرت های جهانی تصمیم نگیرند که جلوی داروهای ساکدلیک رو بگیرند شاهد تغییراتی بزرگی خواهیم بود. مخصوصا اگر قارچ جادویی ، ال اس دی و دی ام تی رو از جمله سایکدلیک هایی به شمار بیارند که در دسترس باشه و بشه در فضای مناسبی استفاده درستی ازش بشه